Hé, ik ben Kay, kort voor Kaylie. Ik ben ongeveer 1 meter 70 en heb donkerrood haar. Niet zoals ginger, maar alsof ik het geverfd heb, wat niet zo is, ondanks de geruchten. Ik heb groene ogen die lijken op braaksel. Ik had een beugel maar die heb ik er voor het schooljaar afgehaald zodat mijn tanden recht staan. Ik moet een bril dragen omdat mijn zicht verschrikkelijk is. Zonder bril zie ik geen meter voor mijn gezicht.
Ik ga naar De lange Aanloop. Mijn ouders stuurden me daarheen omdat ze dachten dat het “beter” zou zijn voor mijn opleiding en sociale vaardigheden. Het is klote. Iedereen daar is of rijk en verwend, of beurs en raar. Ik ben geen van beide. Ik heb geen beurs, maar ik kan het collegegeld niet betalen. Ik heb één vriendin op school. Haar naam is Liz.
We hebben elkaar ontmoet toen ik aan het eerste jaar begon, we zaten in dezelfde kamer. Ze complimenteerde mijn haar en toen raakten we aan de praat en nu zijn we beste vriendinnen. Ze is niet zo slim. De enige les die we samen hebben is sociologie. Ze is ongeveer even lang en heeft lang blond haar. Ze heeft blauwe ogen waar iedereen in kan verdwalen. Eigenlijk ben ik de lelijke vriendin. Zij is letterlijk onberispelijk.
Het verhaal begint aan het begin van het jaar. Liz haalt me ’s ochtends op zodat we niet te laat komen. Ik werd wakker door een loeiende wekker. Ik sloeg hem af en stapte uit bed. Mijn haar was van nature steil dus ik hoefde niets te doen. Ik douchte snel en schoor mijn benen. Ik stapte uit en trok mijn uniform aan. Het ergste was de rode blazer, de geruite rok en de kniekousen. Kortom, het was waardeloos. Ik ging naar beneden en mijn broer zat aan tafel cornflakes te eten.
“Ik heb toast voor jullie gemaakt.” zei mijn moeder.
“Nee bedankt ma, ik kom te laat.” Mijn broer zei, pakte zijn jas en rende de deur uit.
“Waarom is hij altijd zo vroeg?” Vroeg ik.
“Omdat John niet naar de middelbare school gaat zoals jij.” Mijn moeder gaf me wat toast en roerei. Mijn broer John ging naar de openbare school. Hij begon aan zijn laatste jaar en ik aan mijn eerste jaar. Hij leek op mij, maar zijn haar was zwart en hij was 1 meter 85.
Ik at snel en poetste mijn tanden voordat Liz kwam. Ik pakte mijn tas en wachtte op de veranda op haar. Ze kwam aanrijden in haar auto met haar chauffeur. Haar auto was een Porsche. Haar vader maakte een of ander beveiligingssysteem voor een stel grote bedrijven zodat ze met honderden kon baden.
“Goedemorgen.” Liz zei luid. “Klaar voor het eerste jaar?” Ze was echt opgewonden.
“Je bent zo luidruchtig.” zei ik.
“Kom op. Zo erg zal het niet zijn.” zei ze.
“Je hebt gelijk. Het wordt nog erger.” Ik zei terwijl ik uit het raam keek.
“Je overdrijft zo erg.” Ze zei dat ze met haar ogen rolde. We reden de rest van de weg in stilte. Toen we bij school aankwamen werden we begroet door een stel vrienden van Liz die allemaal uit hun dak gingen.
“Liz, heb je het gehoord?” Een van hen zei.
“Nee wat?” Liz zei zo enthousiast mogelijk.
“Brett McRolson komt hier niet meer dit jaar. Hij is eruit geschopt.” vertelde een ander.
“Wat bedoel je met hij is eruit geschopt?” Ik zei verward. Ze hebben niemand eruit geschopt.
“Iemand beweert dat hij ze verkracht heeft en de school kon dat soort pers niet aan.” Zei de eerste. Brett was een junior op De Lange bij ons. Hij was ongelooflijk goed in voetbal. Hij zou ons naar het staatskampioenschap brengen.
“Waar gaat hij heen?” vroeg Liz.
“Hij gaat naar West High.” Het eerste meisje zei terug.
“Dat is klote.” zei ik terwijl we wegliepen.
“Waarom? Hij speelt voetbal. Je broer ook. Misschien heb je een in.” zei Liz gekscherend.
“Ja, helemaal.” zei ik sarcastisch. We gingen naar de klas en rommelden de rest van de dag maar wat aan. Onze leraren ontmoet, hun regels geleerd, dat soort dingen.
“Wil je volgende week zaterdag blijven slapen?” Liz vroeg toen we het laatste uur uitliepen.
“Ja natuurlijk. Mijn broer heeft het waarschijnlijk druk met voetbal, dus mijn ouders vinden het goed.” zei ik.
“Geweldig. Ik spreek je morgen.” zei Liz. Ze had voetbal dus ze moest naar het veld. Ik liep naar de bus en dacht aan Brett en hoe erg het voor hem moet zijn. Ik begon mijn Engels boek te lezen in de bus. Toen ik uitstapte, sneed ik door het bospad naar mijn huis. Ik ging door de achterdeur en klom naar mijn kamer en maakte mijn huiswerk.
Ik ging liggen en probeerde een dutje te doen toen John binnenkwam.
“Hé, kun je me een plezier doen?” Zei hij.
“Wat?” Ik zei dat ik mijn gezicht van het kussen haalde.
“Volgende week vrijdag is onze eerste wedstrijd. We gaan winnen omdat we de jongen Brett hebben die naar jouw school ging. Want mama en papa gaan dat weekend weg. Ik geef zaterdag een feestje. Wil je het niet tegen mama en papa zeggen? Je mag komen als je wilt. Zei hij.
“Tuurlijk. Ik slaap bij Liz, dus het komt wel goed.” zei ik. “Ga nu alsjeblieft weg.”
“Je bent de beste.” Hij zei dat hij wegliep.
Ik begroef mijn gezicht weer in het kussen en sliep tot het avondeten. De rest van de week sleepte zich voort. Niets bijzonders. Het weekend ging nog langzamer. Ik maakte het boek dat ik voor Engels moest lezen in het weekend af.
De volgende week sprak ik met Liz over onze plannen voor zaterdag, en hielp ik mijn broer met de voorbereidingen voor zijn feest. Hij verborg veel van de alcohol in mijn kast. Mijn ouders zouden daar nooit kijken. Het was vrijdagavond toen Liz me sms’te.
*Hey, ik ben echt ziek. We moeten een nieuwe afspraak maken. Sorry meisje.
Het was erg laat dus ik ging gewoon slapen. Ik sms’te haar terug in de ochtend en vertelde haar snel beter te worden. Mijn ouders waren de avond ervoor vertrokken, dus het was ik en John.
Ik ging de trap af en vond John die het zwembad schoonmaakte.
“Hé, wil je eten?” zei ik.
“Ja… niet te groot.” Hij zei dat hij zijn aandacht niet van het zwembad afhaalde.
Ik maakte wafels en roerei. Hij kwam kort daarna binnen en zat te eten.
“Het blijkt dat ik naar je feestje kom. Liz is ziek.” Ik zei tussen de happen door.
“Dat is klote. Ik bedoel, Brett zal tenminste één persoon kennen.” Zei hij. Ik was Brett vergeten. Het zou leuk zijn om hem te leren kennen. Hij was echt heet. Hij was 1 meter 80 en had korter bruin haar dat golfde. Hij was aan de bruine kant en had diepblauwe ogen. Hij had ook een 6-pack en echt gespierde spieren. “Vergeet niet je deur op slot te doen.”
John stond op en zette alles klaar. Ik maakte mijn huiswerk en douchte. Ik droogde me af en hoorde mensen de trap aflopen. Ik deed mijn haar in een zijvlecht en trok een leuk topje aan met mijn favoriete zwarte broekje. Ik deed ook een paar teenslippers aan. Ik ging naar beneden en het was bomvol. Er waren mensen in het zwembad en allemaal in de achtertuin. Het huis was gevuld. Ik nam een paar drankjes en praatte en danste. Ik heb echter niet gezwommen, niet zeker wat er in het zwembad zit. Ik ging rond 11 uur weer naar binnen. Ik ging naar mijn kamer en opende de deur.
“Hallo?” zei ik. Iemand zat op mijn bed. Kijkend naar foto’s aan de muur.
“Oh. Het spijt me. Ik kom er wel uit.” Het was Brett.
“Als jij het bent, is het goed. Maar waarom ben je hier? Moet je niet beneden zijn met je teamgenoten?” Ik zei en deed de deur achter me dicht.
“Nee, feesten is niet mijn ding.” Hij zei dat hij weer ging zitten. Ik lachte.
“Het enige wat jij deed was feesten bij De Lange.” zei ik.
“Hoe…? Ik heb je overal gezien. Wat doe je hier?” Vroeg hij.
“Het feestje van mijn broer. Mijn huis. Mijn kamer.” zei ik.
“Klinkt logisch. Ik hou niet meer van feesten.” Hij zei terwijl hij naar beneden keek.
“Dus, als je het niet erg vindt dat ik het vraag. Wat is de echte reden dat je De Lange Aanloop hebt verlaten? Ik heb geruchten gehoord maar ik wil ook de waarheid horen.” zei ik.
“Het was na een feestje in de zomer. Het was in de straat. Ik liep daarna naar huis en zag iets wat ik niet had moeten zien. Dit meisje werd verkracht en ze lieten haar voor dood achter. Ze was bewusteloos toen ik bij haar kwam. Ik belde 112 en ze brachten haar naar het ziekenhuis. Ze werd wakker en flipte toen ze me zag. Het was donker dus ik denk dat ze dacht dat ik het was. Maar ze vertelde de politie dat het zo was en ik werd uit De Lange geschopt.” Hij zei beschaamd.
“Dus je feest niet meer?” Ik herhaalde.
“Jawel.” zei hij.
“Waarom ben je dan hier?” Vroeg ik.
“Omdat het een “team ding” was. Ik wilde niet buitengesloten worden.” antwoordde hij.
“Ik begrijp het. Wil je vertrekken? Ze zullen niet boos op je worden als je weggaat.” stelde ik voor.
“Ik zou wel willen, maar de man die me bracht is dronken. Ik wilde gaan lopen.” Zei hij.
“Waar woon je?” Vroeg ik.
“Op de Langstraat” Antwoordde hij.
“Dat is de andere kant van de stad. En op dit uur, echt niet.” zei ik. “Je kunt hier slapen als je wilt, en in de ochtend lopen.”
“Ik weet het niet” dacht hij na.
“Je hoeft niet terug naar beneden naar het feest. We kunnen naar de kamer gaan en films kijken.” zei ik.
“Waarom niet? Ik ga het mijn ouders laten weten.” Hij zei dat hij zijn telefoon tevoorschijn haalde.
“Volg mij.” zei ik. Ik pakte zijn pols en leidde hem naar de kamer. Ik deed de deur achter ons op slot zodat er geen dronkaards binnen zouden komen om dingen kapot te maken.
Hij belde zijn moeder en zij nam op.
“Hé mam… Ja, ik ben in orde. Ik belde om je te laten weten dat ik bij vrienden blijf slapen. Iedereen is dronken en ik kan geen veilige weg naar huis vinden. Nee mam kom me niet halen. Ik heb plezier. Ik hou ook van jou. Welterusten. Hij hing op.
“Het klinkt alsof je close bent met je moeder.” zei ik terwijl ik de film opzette.
“Ja het is alleen ik en haar dus ze maakt zich zorgen.” zei hij terwijl hij op de bank ging zitten.
“Het klinkt ook alsof je iemand nodig hebt om mee te praten.” merkte ik op terwijl ik naast hem ging zitten.
“Ik heb een moeilijk leven gehad. Maar het kan alleen maar beter worden.” zei hij. De film begon. Ik zette Grown Ups 2 op omdat hij een oppepper nodig had. Ik bleef naar hem kijken om te zien of hij beter was. Hij lachte en glimlachte naar de film. Hij had echt een mooie glimlach. Brett had ook kuiltjes. Het maakte hem nog aantrekkelijker. De film was afgelopen en de aftiteling begon te rollen.
“Wil je er nog een kijken?” vroeg ik.
“Ja. Mag ik kiezen?” Vroeg hij.
“Tuurlijk.” Ik zei dat ik opstond.
“Laten we Blades of Glory kijken.” Zei hij.
“Ik hou van die film.” Ik zette hem aan en nam plaats naast hem op de bank. Hij hield echt van die film. Een tijdje na de film overviel me iets. Misschien was het de drank die ik op had, maar ik deed iets wat ik nooit gedaan zou hebben.
Ik ging op zijn schoot zitten en kuste hem.
“Wat ben je…?” Ik onderbrak hem.
“Niet praten.” zei ik terwijl ik mijn lippen weer op de zijne plaatste. Zijn warme lippen gaven de kus terug. Brett’s lippen voelden ongelooflijk op de mijne en ik wilde nooit meer dat ze weggingen…